نیروگاه های بادی و شناسائی انرژی باد

مقدمه:

در بسیاری از مراجع آمده است که در استانهای شرقی ایران برای بالا کشیدن آب از چاه و آسیاب کردن غلات از آسیابهای بادی استفاده میشده است. مشاهدات و تحقیقات نشان میدهد که در تابستان و گاهی در ماه های پاییز در اغلب نواحی خشک و بی آب ایران، که احتیاج به آب بیشتر میباشد, شدت وزش باد عامل مهمی در بکارگیری انرژی باد بوده است. تا قبل از سال ۳۱۳۱در منطقه بادخیز منجیل، از انرژی باد برای پمپاژ آب و روشنایی استفاده میشده است. در اوایل قرن حاضر با پیشرفتی که در طرح و ساخت انواع پره و اصولا سطوح آِرودینامیک پدید آمده و با تکامل قوانین مکانیک سیالات، آسیاب های قدیمی مورد بررسی علمی قرار گرفت و بموازات آن طرحهایی برای استفاده از مبدلهای انرژی باد بصورتهای دیگر پیشنهاد و اجرا گردید. بدین ترتیب در دهه های اول قرن بیستم اغلب توربینهای بادی در انواع مختلف با بکارگیری قوانین آیرودینامیک و تکنولوژی جدید ساخته شدند. ایجاد نیروگاههای بادی و تبدیل انرژی الکتریکی با استفاده از توربین های با ظرفیتهای بالا پس از جنگ جهانی دوم با وجود نیاز شدیدی که صنایع رو به توسعه کشورهای مترقی به منابع انرژی داشتند، تولید نیروگاه های بادی و حتی تحقیق درباره آنها به علت در دسترس
بودن سوخت فسیلی ارزان قیمت متوقف گردید. اما با بروز بحران انرژی به سبب کاهش ذخایر هیدروکربورهای جهان و نتیجتا کاهش فرآورده های نفتی و همچنین افزایش روز افزون تقاضای انرژی و بیم و وحشت از توسعه آلودگی موجب شد تا توجه دانشمندان به منابع دیگر از جمله انرژی باد که می تواند به طور مناسبی در مناطق بادخیز مورد استفاده قرار گیرد معطوف و فعالیتهای دامنه داری از سال ۳۱۹۱میلادی در این زمینه آغاز گردید.

ادامه مطلب را می توانید از لینک زیر دانلود کنید.